Als mens heb ik altijd een fascinatie gehad voor hypnose. Terugkijkend in mijn verleden waren er vroeger verschillende programma’s op televisie die aandacht hieraan besteedde. Ik kan me niet meer heugen welke programma’s dit allemaal precies waren, maar wat me wel altijd sterk is bijgebleven is, ‘When I snap my Finger….”. Waarschijnlijk herinner jij je dat zelfs ook nog haha. Bizar hoe al die mensen, live op de buis in trance raakte en allerlei dingen deden die je met je bewuste verstand natuurlijk nooit zou doen. Ik heb mensen als een kip of als een aap zien doen, rond zien rennen for no reason, een verzonnen citroen zien eten waarbij het kwijl uit de mond liep en zien plassen in hun broek midden op het podium. FASCINEREND! Ik wilde dat ook kunnen! Mensen in trance brengen.
De opleiding
Later toen ik ouder werd, toen ik 34 was om precies te zijn, was het dan zover. Ik ging een Quantum Hypnose-opleiding doen. Bij de start van mijn opleiding kwam ik algauw achter 2 dingen. Ten eerste, die “When I snap my finger”-dingen waren echt show-hypnose voor op televisie en dat pas je (ik in ieder geval niet) eigenlijk niet toe in het werkveld wanneer je met heling aan de slag gaat. En ten tweede, er zijn verschillende hypnose technieken. Ik richt me in m’n blogje even tot het ‘show hypnose’ zoals ik net vertelde, klassieke hypnose en quantum hypnose.
Hypnose is een staat van bewustzijn waarbij de hersenen een lage frequentie produceren, waardoor het onderbewuste meer toegankelijk wordt. In deze staat kunnen suggesties worden gegeven die kunnen helpen bij het verbeteren van mentale en fysieke gezondheid of het veranderen van gedrag.
Onze hersenen kennen verschillende staten:
Beta: De hersenstaat van alertheid en focus, geassocieerd met hoogfrequente (12-30 Hz) hersengolven.
Alpha: De hersenstaat van ontspanning en creativiteit, geassocieerd met iets langzamere (8-12 Hz) hersengolven.
Theta: De hersenstaat van diepe ontspanning en innerlijke reflectie, geassocieerd met nog langzamere (4-8 Hz) hersengolven.(De hersenstaat waar we in zitten tijdens hypnose)
Delta: De hersenstaat van diepe slaap en regeneratie, geassocieerd met de langzaamste hersengolven (minder dan 4 Hz).
Bij klassieke hypnose richt je je vaak op het verleden van je huidige leven om blokkades op te lossen, terwijl quantum hypnose zich richt op het verkennen van mogelijke toekomstige (en soms ook parallele) tijdlijnen en het aangaan van contact met de toekomstige zelf.
Terminaal
Tijdens mijn Quantum Hypnose opleiding kregen we veel theorie en oefeningen mee over spiritualiteit, verschillende dimensies, hypnose, channelen en nog heel veel meer. Aan de hand van al die informatie gingen we dan vervolgens in tweetallen aan de slag om te oefenen met hypnose scripts. En zo maakte ik kennis met een bijzondere 64-jarige man. De bedoeling was dat we aan de slag zouden gaan met die technieken maar…dat liep heel anders. We raakte in een diep gesprek over waarom hij deze opleiding deed. Hij vertelde me dat hij op dat moment terminaal was. Hij had kwaadaardige uitzaaiingen op zijn longen en had al meerdere behandelingen gehad die helaas niet tot genezing hadden geleid. De artshaf hem (destijds) een jaar geleden laten weten dat hij nog maar 2 jaar te leven had en (destijds) inmiddels was daarvan al een jaar verstreken toen wij kennismaakte. Hij was de wanhoop nabij. Hij had alles al geprobeerd vertelde hij maar niks bracht gezondheid, dus wilde hij ‘het spirituele’ maar proberen.
Uit verschillende onderzoeken is gebleken dat fysieke klachten vaak voortkomen uit psychische ongemakken. Wanneer we psychisch zaken niet op een gezonde manier kunnen oplossen dan kunnen deze ongemakken zich op termijn fysiek gaan manifesteren. Met die kennis ben ik hem vragen gaan stellen over hoe hij zijn leven heeft ervaren. Hij vertelde mij dat hij eigenlijk altijd een goed leven heeft gehad. Mooi gezin, opa geworden, succesvol bedrijf, goede relatie met zijn vrouw, prima gelukkig, niks om op aan te merken. Ik vroeg hem ook naar zijn jeugd. Ook hierover liet hij weten dat hij geen trauma situaties had meegemaakt. Hier werd het interessant voor mij want ik weet dat iedereen trauma’s meemaakt. Alleen denken de meeste mensen bij trauma’s altijd aan een extreme gebeurtenis die ons leven op z’n kop zet. Bv het overlijden van iemand, een ongeluk, oorlog etc.
Trauma
Uit verschillende onderzoeken van Dr. G. Maté blijkt dat trauma niet de extreme gebeurtenissen zijn die we meemaken. Trauma’s zijn de gevoelens die we ontwikkelen in ons lichaam, de lichamelijke reactie die we ervaren als gevolg van een trauma-gebeurtenis. Tijdens mijn werk als schaduwcoach maak ik deze onderscheid ook. Stel je eens voor dat een gebeurtenis het trauma is, dan kunnen we nooit aan traumaverwerking doen, en dus ook nooit helen. Gebeurtenissen liggen namelijk vastgevroren in ons verleden, daar kunnen we niks meer aan veranderen. Waar we wel aan kunnen werken is de gevoelens die we hebben ervaren tijdens zo’n gebeurtenis. Dit is het daadwerkelijke trauma. Dit is hele belangrijks informatie omdat we gevoelens wel kunnen veranderen door eraan te werken. Dit betekend ook gelijk dat een trauma-gebeurtenis niet altijd een extreme situatie hoeft te zijn die je meemaakt. Het kan ook zijn dat je jen door een bepaalde situatie onveilig, alleen, niet goed genoeg of anders voelt. Of dat je ouders je op een bepaalde manier hebben behandeld of iets voor je hebben gedaan, maar dat dat niet je behoefte was. Onze ouders kunnen namelijk bv uit liefde, omdat ze niet zoveel tijd hebben voor ons, alles voor ons willen kopen, terwijl we misschien al die tijd gewoon aandacht of een knuffel nodig hebben. De 5 talen van de liefde spelen hier een belangrijke rol.
Generationele trauma
Even terugkomend op de situatie van de bijzonder man. Met hem besproken hoe dat werkt met trauma’s en situaties en dat dat met emoties te maken kan hebben die hij misschien niet goed heeft verwerkt. Hij vertelde mij dat hij eigenlijk nooit echt emotioneel is. Ik werd nieuwsgierig naar dat antwoord en wat daarachter zat. Hij legde me uit dat hij eigenlijk nooit huilt. De laatste keer dat hij zich kon herinneren dat hij huilde was als klein jongetje als hij bv was gevallen op z’n knie, dan werd hij getroost, en klaar. Ook met mijlpalen die hij of zijn geliefden behaald hadden in zijn leven, huilde hij niet. Hij vertelde ook dat zijn vader een aantal jaar geleden was overleden en dat hij daar net niet tijdig bij kon zijn omdat hij in het buitenland was. Ook toen zei hij niet gehuild te hebben. Opvallend was dat hij vertelde dat zijn moeder ook niet had gehuild toen zij weduwe was geworden. Dit was voor mij een signaal dat hier wellicht sprake is van een generationele trauma.
Generationele trauma is wanneer een ouder een trauma of stress overgeeft aan een kind en daarop volgende generaties (als je de ketting niet doorbreekt). Ik vroeg hem naar waarom zijn moeder niet huilde. Ook hier gaf hij aan dat zijn moeder nooit huilde. Ik vroeg hem waarom ze dat nooit deed. Hij legde uit dat zijn moeder vroeger in de oorlog veel familie is verloren doordat zij naar concentratiekampen moesten. Mensen gingen bij de kampen naar binnen en kwamen er nooit meer uit. Ofwel zei zijn moeder: huilen had geen zin, het bracht namelijk niemand terug. Op die manier leerde zij zichzelf aan nooit meer te huilen. Onbewust en onbedoeld gaf ze deze copingsmechanisme om met haar emoties te kunnen omgaan, door aan haar zoon. Met alle gevolgen van dien. Hij was zich nooit eerder bewust van dit proces geworden. Maar ik zag het bij hem landen in zijn ogen en zijn houding. Zijn hersenen waren aan het kraken en hij leek te begrijpen dat het verdriet van zijn moeder via die weg, onbedoeld vanuit liefde, mogelijk was doorgegeven aan hem.
Van binding naar verbinding met jezelf
Ik stelde hem de vraag of hij zich nog gebeurtenissen kon herinneren uit zijn leven, waarbij hij het gevoel had wel te moeten huilen of een brok in zijn keel kreeg, en toch niet huilde. Hij noemde verschillende situaties op. Het was een pijnlijk en confronterend gesprek.
Ik legde hem uit dat ik schaduwcoach ben en dat ik op mijn manier mensen help naar een meer verlicht leven, wat dat ook maar voor iemand mag betekenen. Ik stelde hem de vraag of hij ervoor open stond om met mij te werken. Niks gepland, volledig vanuit intuïtie zei ik hem: ik weet niet wat het voor je gaat doen of wat het je gaat brengen, maar ik wil zeker mijn best voor je doen. Ik ga geen genees beloftes doen maar als het je heelt waar nodig dan is dat mooi meegenomen. Als jou ziel heeft besloten straks te gaan, of we dat nou leuk vinden of niet, dan wil ik je in ieder geval een beetje verlichting meegeven zodat je niet met al te veel angsten leeft en over gaat. Hij was blij en ging graag de uitdaging met me aan. Samen zijn we naar een prachtig bos in Zeist gegaan waar je zo een soort ‘heksen cirkel’ hebt midden in het bos. Het lijk op een soort arena achtige setting met in het midden een steen waar je op kunt staan. Het voelt ook echt als een magische plek in een magisch bos. En dat was de intuïtieve sessie die daar ontstond ook volledig. Ik heb hem begeleid door verschillende lagen van zijn bewustzijn dmv quantum hypnose technieken ter ontspanning, verdieping en het contact met zijn onderbewustzijn. We hebben van daaruit contact gemaakt met zijn innerlijk kind, zijn ouders, zijn kinderen, partner en zijn huidige zelf.
Het was erg emotioneel. Hij werd erg emotioneel. De tranen rolde snikkend over zijn wangen, de pijn was te horen in zijn stem, het verdriet was te voelen in de lucht, maar het moest eruit. Het was zeer bevrijdend voor hem om te horen dat het mag. Je mag huilen, je mag het toelaten, je bent veilig en geliefd, ook met tranen. De connectie die hij met zichzelf aanging tijdens de sessie was erg krachtig.
Na de sessie keek hij mij aan met glitters in zijn ogen van ontlading. Hij vertelde mij met een grote grijns op zijn gezicht dat hij zo dankbaar was voor wat daar had plaats gevonden. Hij knuffelde me en zei: ik weet niet wat je hebt gedaan maar ik voel me zoveel lichter, alsof ik de hele wereld aan kan. Het was voor ons beide een unieke ervaring die ik in ieder geval nooit meer zal vergeten.
Huil-weetjes
Huilen is belangrijk voor iedereen daarom heb ik even wat feitjes over huilen onder elkaar gezet voor je.
Waarom is huilen goed voor je?
Onderzoek toont aan dat het onderdrukken van emoties schadelijk kan zijn voor je gezondheid.
Huilen kan helpen bij het verminderen van stress en het verbeteren van je stemming.
Door te huilen zorg je ervoor dat je emoties tastbaar en fysiek worden. Je materialiseert daarmee je emoties waardoor je ze niet opkropt intern maar ook extern vrijlaat.
Huilen als gezonde emotionele reactie
Experts zeggen dat huilen een normale en gezonde reactie is op verdriet, pijn en andere intense emoties.
Het uiten van emoties door middel van huilen kan helpen bij het verlichten van spanning en het bevorderen van emotionele veerkracht.
De wetenschap achter huilen
Huilen is niet alleen een emotionele reactie, maar ook een fysieke reactie die hormonen, neurotransmitters en het zenuwstelsel beïnvloedt.
Onderzoek suggereert dat huilen kan helpen bij het verminderen van pijn, het verbeteren van de slaap en het versterken van je immuunsysteem.
Huilen kan helpen bij het verwerken van emoties
Huilen kan helpen bij het loslaten van negatieve emoties en het verwerken van verlies of trauma.
Door emoties te uiten door middel van huilen, kunnen mensen zich meer verbonden voelen met andere en een gevoel van catharsis (opluchting of ontlading dat je ervaart na het huilen) ervaren.
Tips om te leren huilen
Zelf gaat huilen mij wel goed af. Ik hoef maar een film te kijken met iets gevoeligs, moois of zieligs en mijn ogen glimmen al haha. Maar er zijn ook momenten waarop ik huilen wat lastiger vind. Om toch te kunnen ontladen zijn er een aantal dingen die ik doe om huilen een safe-space te bieden. Wellicht heb jij hier ook wat aan voor jezelf. Doe er je voordeel mee!
Geef jezelf toestemming: Veel mensen vinden het moeilijk om te huilen omdat ze denken dat het zwak of ongepast is. Het is belangrijk om jezelf toestemming te geven om te huilen en te erkennen dat het een natuurlijke manier is om emoties te uiten.
Zoek een veilige ruimte: Kies een rustige plek waar je je op je gemak voelt om te huilen, bijvoorbeeld in je slaapkamer of in de natuur. Je kunt ook overwegen om een plek te creëren waar je je emoties kunt uiten, zoals een huilhoekje of een plek waar je kunt schrijven over je emoties.
Luister naar muziek: Muziek kan emoties oproepen en kan helpen om emoties te uiten. Luister naar muziek die je aanspreekt en die je helpt om in contact te komen met je gevoelens.
Kijk naar emotionele films of tv-programma's: Het kijken naar films of tv-programma's die emotionele reacties oproepen, kan helpen om emoties te uiten. Dit kan ook helpen om emoties te begrijpen en te verwerken.
Praat met iemand: Praat met iemand die je vertrouwt, zoals een vriend, familielid of therapeut. Het delen van je emoties kan helpen om te huilen en kan ook helpen om te begrijpen waarom je je op een bepaalde manier voelt.
Onthoud dat het proces van huilen voor iedereen anders is en dat het belangrijk is om te doen wat voor jou werkt. Geef jezelf de tijd en de ruimte om je emoties te uiten en te verwerken op een manier die voor jou comfortabel is. Hulp nodig? Je weet me te vinden.
Ik wens je in ieder geval veel gelukstranen maar ook een paar tranen van groei toe!
With love!